LOGO FUM2

1972

logo_50lecie22
logo_bez-tla

2022

MONOGRAFIA

SPIS TREŚCI
3.3. Kształcenie zawodowe i Warsztaty Szkolne.

Lata sześćdziesiąte i siedemdziesiąte XX w. wpisały się w historię Ostrzeszowa jako okres dynamicznego rozwoju przemysłu maszynowego, co zaowocowało powstaniem zakładu produkującego sprzęgła elektromagnetyczne do maszyn, tj. Fabryki Urządzeń Mechanicznych „Ostrzeszów” w Ostrzeszowie.
Zapotrzebowanie na wykwalifikowaną kadrę robotniczą i inżynieryjno -techniczną było ogromne, dlatego zakład wybudował budynek szkoły wraz z salą gimnastyczną przeznaczony na szkołę przyzakładową, kształcącą uczniów – młodocianych pracowników i umożliwiającą kontynuację nauki na poziomie szkoły średniej pracownikom dorosłym z wykształceniem pod – stawowym lub zasadniczym zawodowym.
W akcie założycielskim nadano jej nazwę Zespół Szkół Zawodowych Fabryki Urządzeń Mechanicznych „Ostrzeszów” w Ostrzeszowie. Pierwszym dyrektorem szkoły został mgr Henryk Stempień. Pod jego kierunkiem za – inaugurowano kształcenie w zakresie obróbki skrawaniem w Zasadniczej Szkole Zawodowej i Technikum Mechanicznym dla Pracujących.
Kształcenie zawodowe we wszystkich typach szkół zawodowych obejmowało szkolenie teoretyczne w zakresie przedmiotów ogólnokształcących i zawodowych oraz szkolenie praktyczne: zajęcia praktyczne, praktyczna nauka zawodu, praktyki zawodowe.

Do 1994 roku zajęcia te realizowane były w warsztatach szkolnych w FUM, a także w następujących zakładach pracy:

  1. Przedsiębiorstwo Remontowo Budowlane Przemysłu Maszynowego „Budomasz” (późniejsza „Techma”- Ostrzeszów),
  2. Zakłady Aparatury Elektrycznej „Ema – Elester” (późniejsza „Ema – Elfa”),
  3. Przedsiębiorstwo Produkcji Części Zamiennych do Maszyn Rolniczych „Agromet”,
  4. Przedsiębiorstwo Państwowe „Polmozbyt” Stacja obsługi Nr 11 w Ostrzeszowie,
  5. Spółdzielnia Transportu Wiejskiego w Ostrzeszowie,
  6. Warsztaty Rzemieślnicze zrzeszone w Cechu Rzemiosł Różnych w Ostrzeszowie.

Wykaz Kierowników Warsztatów Szkolnych i instruktorów
praktycznej nauki zawodu pracujących w Warsztatach Szkolnych
na terenie zakładów pracy:

Fabryka Urządzeń Mechanicznych „Ponar Ostrzeszów”

Przedsiębiorstwo Produkcji Części Zamiennych
do Maszyn Rolniczych „Agromet”

Techma” SA (PRB „Budomasz”

Fabryka Aparatury Elektrycznej „Ema-Elfa”

Przedsiębiorstwo Państwowe „Polmozbyt” Stacja Nr 11

W 1988r. dyrekcja FUM, w porozumieniu z ostrzeszowskimi zakładami pracy – „Agromet”, „Techma”, „Polmozbyt”, „Ema-Elfa”, rozpoczęła budowę obiektu przeznaczonego na warsztaty szkolne. Pogarszająca się sytuacja ekonomiczna i trudności finansowe w kraju spowodowały, że budowę doprowadzono tylko do stanu surowego zamkniętego (1990).
Dyrektor szkoły Bolesław Jędrzejewski dołożył wszelkich starań, by inwestycja została ukończona mimo postępującego upadku FUM. Cel został osiągnięty. 20.12.1991 roku Minister Przemysłu i Handlu wydał decyzję, na mocy której FUM przekazał budynek szkoły i budynek warsztatów szkolnych w budowie oraz użytkowane przez szkołę grunty na rzecz resortu oświaty.
11.06.1992 roku likwidator FUM Bohdan Ogrodowski podpisał akt notarialny darowizny i przekazał go Kuratorowi Oświaty w Kaliszu Stanisławowi Kuczyńskiemu.
Dzięki pozyskaniu środków z funduszy Ministerstwa Edukacji Narodowej we wrześniu 1992r. ruszyły prace budowlane i wykończeniowe. 30.01.1994 roku odbył się odbiór techniczny obiektu, a następnie wyposażanie pracowni i oddziałów szkolno-produkcyjnych (częściowo dzięki pozyskaniu parku maszynowego z byłych warsztatów szkolnych w FUM).
W budynku warsztatów szkolnych powstały sale lekcyjne i pracownie: naprawa i eksploatacja pojazdów samochodowych, samochodowa, ogólno – mechaniczna, obróbka skrawaniem, elektryczna. W dziale warsztatowym utworzono wydziały: samochodowy, spawalnictwa, obróbki ręcznej, obróbki mechanicznej oraz elektrycznej, a także magazyny i krajalnia. W budynku znalazły się także pomieszczenia biurowe, gospodarcze, szatnie, łazienki z natryskami.
Nadal kontynuowano kształcenie zawodowe w warsztatach szkolnych na terenie zakładów: „Agromet”, „Ema-Elfa”, „Polmozbyt” i zakładów rzemieślniczych.
9.09.1994r. to bardzo ważna data w życiu szkoły. Tego dnia odbyło się uroczyste otwarcie warsztatów szkolnych, którego dokonał Wicepremier i Minister Edukacji Narodowej Aleksander Łuczak w asyście dostojnych gości.
Budynek warsztatów szkolnych znacząco wpłynął na jakość kształcenia zawodowego w zakresie nauczania przedmiotów zawodowych i praktycznej nauki zawodu we wszystkich szkołach naszego zespołu. Warsztaty szkolne w okresie początkowym funkcjonowały jako podmiot gospodarczy na zasadzie środka specjalnego. Oferowały usługi w zakresie prac tokarskich, ślusarskich, spawalniczych, elektromechaniki i w zakresie skuteczności zerowania, oporności izolacji i uziomów, spawania w osłonie gazowej, cięcia plazmą, obróbki ręcznej. Warsztaty wykonywały także różnorodne prace na rzecz szkoły (np. regały do archiwum szkolnego, kosze na śmieci, okratowanie okien, pomoce dydaktyczne).
24.09.1996r. w budynku warsztatów szkolnych uruchomiono Warsztaty Mechaniki Pojazdowej jako gospodarstwo pomocnicze (samofinansujące się). Jego kierownikiem został Zenon Cegła. Warsztat świadczył usługi w zakresie badań technicznych pojazdów o dmc 3,5t, diagnostyki silników samochodowych i podwozi, ustawienia geometrii układu kierowniczego, napraw bieżących pojazdów samochodowych i dostawczych, a także elektromechaniki samochodowej. Świadczył także usługi związane z utrzymaniem taboru samochodowego Pogotowia Ratunkowego w Ostrzeszowie.
Bazę warsztatów Mechaniki Pojazdowej wzbogacono o urządzenia niezbędne do funkcjonowania stacji diagnostycznej: urządzenie rolkowe do sprawdzania hamulców, decybelomierz, urządzenie do sprawdzania luzu kierowniczego i podnośnik z szarpakiem. Dzięki temu uzyskano w czerwcu 1997r. Decyzję Wojewody Kaliskiego Nr KL 46/97 upoważniającą Warsztaty Mechaniki Pojazdowej do dokonywania badań technicznych pojazdów o podstawowym zakresie badań: A – motocykle i motorowery, B – pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5t.
W 2002 roku zakupiono i uruchomiono nową linię diagnostyczną dla Stacji Kontroli Pojazdów (28.03.2002r. uroczyste otwarcie). Warsztaty Mechaniki Pojazdowej uzyskały Certyfikat Instytutu Transportu Samochodowego w Warszawie Nr 0379TTS (10.10.2002r.). Na tej podstawie Starosta Ostrzeszowski wydał zezwolenie Nr POT 04/2002 na prowadzenie badań technicznych.
Zmiana przepisów prawnych spowodowała likwidację gospodarstw pomocniczych w szkołach. Za zgodą Zarządu Powiatu włączono Warsztaty Mechaniki Pojazdowej wraz ze Stacją Kontroli Pojazdów w strukturę Warsztatów Szkolnych Zespołu Szkół Nr 2. Stało się tak z dniem 01.01.2011r. Odtąd stacja funkcjonuje pod nazwą:

Zespół Szkół Nr 2 im. Przyjaźni Polsko-Norweskiej
Podstawowa Stacja Kontroli Pojazdów
POT/004/P

 

Uruchomienie Stacji Kontroli Opryskiwaczy
07.11.2000 uruchomiono stację kontroli opryskiwaczy w Warsztatach Szkolnych Zespołu Szkół Nr 2 kierowanych przez Zenona Cegłę. Była pierwszym stanowiskiem uruchomionym w Powiecie Ostrzeszowskim a 10-tą stacją w Wielkopolsce.
Wiązało się to z tym, że od 01.01.2001r. wchodziły w życie przepisy o obowiązkowym badaniu opryskiwaczy. Uruchomienie stacji dało możliwość rolnikom wykonania badań. Konstrukcja urządzenia pozwalała na jego przemieszczanie i instalowanie u rolników oraz przeprowadzanie badań w ich gospodarstwach.
Koszt inwestycji to 70 000zł, dofinansowanie z funduszu Ochrony Środowiska wyniosło 20 000zł. Pozostała kwota została wypracowana przez Warsztaty Szkolne – gospodarstwo pomocnicze.

Ośrodek Szkolenia Kierowców – działalność
Już w początkowym okresie działalności Szkoły powołano Ośrodek Szkolenia Kierowców. Kierownikiem Ośrodka został Henryk Drożak, prowadzono szkolenia teoretyczne z zakresu prawa o ruchu drogowym i praktyczną naukę jazdy. Instruktorami byli: Kazimierz Nalepa, Ignacy Strzelecki, Zbigniew Michalak, Kazimierz Śmiatacz. Sprawy administracyjne prowadziła Danuta Sokołowska i Janina Pelka.
Bogaty zasób środków dydaktycznych: plac manewrowy, samochody szkoleniowe Fiaty 126p oraz motocykle WSK 125, umożliwiał uczniom szkoły i osobom chętnym z Fabryki Urządzeń Mechanicznych zdobycie prawa jazdy kat. A i B. Samochody do nauki jazdy zostały zakupione przez Fabrykę Urządzeń Mechanicznych (szkoła w tym czasie była szkołą przyzakładową FUM). Działalność ośrodka skupiała się na szkoleniu uczniów klas szkoły zawodowej i technikum o specjalności samochodowej w zakresie uzyskania prawa jazdy kat. B – zgodnie z programem nauczania. Ponadto uczniowie mogli uzyskać uprawnienia kat. A. Odpłatność uczniów pokrywała koszty funkcjonowania ośrodka przy niewielkim zysku, który pozwalał na zmianę pojazdu do nauki jazdy.
W roku szkolnym 1997/98 zakupiono samochód osobowy Fiat Punto do prowadzenia szkoleń uczniów klas o specjalności samochodowej, wymiany na nowy dokonano w 2000 roku. W roku szkolnym 2008/2009 zakupiono Renault Clio. Zarząd Powiatu w Ostrzeszowie podjął uchwałę z dnia 13.06.2001r. w sprawie wyrażenia zgody na utworzenie gospodarstwa pomocniczego – Ośrodek Szkolenia Kierowców przy Zespole Szkół Nr 2 w Ostrzeszowie. Działalność Ośrodka wygasła 31.12.2010r.

Wykaz Kierowników Warsztatów Szkolnych i nauczycieli praktycznej nauki
zawodu pracujących w Warsztatach Szkolnych Zespołu Szkół Nr 2
od ich powstania tj. roku 1994

Pracownicy administracji i obsługi – warsztatów szkolnych:

Lata 2012 – 2022 kształcenie zawodowe w ZS 2

Na początku drugiej dekady XXI wieku znacząco rośnie liczba uczniów Zespołu Szkół Nr 2, co wymusza reorganizację układu sal w budynku warsztatów, wiele z nich przechodzi remonty. W związku z zaprzestaniem kształcenia w zawodzie technik elektryk, sale na II piętrze są przystosowywane do roli pracowni interdyscyplinarnych. Cały budynek poddano termomodernizacji, wymieniono stolarkę okienną, instalację centralnego ogrzewania. Elewację odtworzono w takiej samej tonacji kolorystycznej jak główny budynek szkolny.
Gruntowną reorganizację przeszła hala warsztatów szkolnych. W latach 2012 -2014 sprzedano kilka obrabiarek, które z racji stanu technicznego nie nadawały się do dalszej eksploatacji. Zostawiono dwa najnowsze modele, frezarkę pionową i piłę do metalu, służące jako środki dydaktyczne, pozwalające zapoznawać uczniów z podstawami obróbki metali, toczenia, frezowania, czy przecinania. W związku z tym hala warsztatowa uległa znacznemu przeobrażeniu. Zostało z niej wyodrębnione oddzielne pomieszczenie, w którym umieszczono podnośniki samochodowe. Powstała sala dydaktyczno-naprawcza dla uczniów Technikum Nr 2 – samochodowego i uczniów Szkoły Zasadniczej oraz Szkoły Branżowej I Stopnia w zawodzie mechanik pojazdów samochodowych. Hol warsztatowy pomalowano, odnowiono warsztat elektryczny, a także pomieszczenie magazynowo – gospodarcze. W latach 2014 – 2015 ponowna reorganizacja pozwoliła rozbudować drugą pracownię warsztatową, w której umieszczono trzy podnośniki samochodowe, w tym jeden najazdowy dla samochodów do 3.5 tony, także o gabarytach zwiększonych co do szerokości i wysokości naprawianego pojazdu. Pomieszczenia te na bieżąco były doposażone w potrzebne narzędzia służące do naprawy samochodów, rozbudowano sieć służącą do rozprowadzania sprężonego powietrza, w sumie 5 takich punktów. Zmodyfikowano instalację elektryczną w celu należytego zasilania podnośników i urządzeń naprawczych.
Jednocześnie, w związku z wprowadzeniem zmian procedur egzaminów zawodowych, wytypowano miejsca egzaminacyjne zgodnie z wytycznymi Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej. W roku 2012 hala warsztatowa W3 otrzymała certyfikaty Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej na 3 stanowiska egzaminacyjne w kwalifikacjach samochodowych, które są odnawiane co 2 lata. Zakupiono 3 używane samochody, które służą do ćwiczeń i wykonywania zadań egzaminacyjnych. Stanowiska te są na bieżąco przystosowywane do zmieniających się wymagań egzaminacyjnych.
Trzeba tutaj zauważyć, że przez ostatnie lata przeprowadzono około 320 egzaminów przy zmieniających się kwalifikacjach samochodowych, począwszy od jednoliterowych (M.12, M.18, M.42), przez dwuliterowe (MG.18, MG.42) po trzyliterowe (MOT.05, MOT.06). Część praktyczną egzaminu, przeprowadzaną pod nadzorem zewnętrznego egzaminatora zdaje 92-100 procent uczniów.
W roku 2013 w związku z włączeniem w struktury naszej szkoły zlikwidowanego ZS Nr 3 w hali warsztatowej organizowane są zajęcia zawodowe dla uczniów w zawodzie technik rolnik, prowadzone Janusza Sławińskiego, dotyczące motoryzacji, głównie napraw traktorów i innych maszyn rolniczych. Ponadto przeprowadzane są egzaminy zawodowe w kwalifikacjach rolniczych, są to egzaminy z wykonaniem. W tym celu na potrzeby każdej sesji egzaminacyjnej (styczeń, czerwiec) przygotowuje się trzy stanowiska egzaminacyjne. W egzaminach uczestniczy bardzo dużo zdających, także ze względu na Kwalifikacyjne Kursy Zawodowe prowadzone przez szkołę dla osób dorosłych, co umożliwia im zdobycie kwalifikacji rolniczej upoważniającej do nabywania gruntów zgodnie z aktualnymi wymaganiami prawnymi obowiązującymi w Polsce. W każdej sesji egzaminacyjnej jest to około 30 – 40 zdających, co na przestrzeni ostatnich 10 lat daje pokaźną liczbę. Jednocześnie trzeba zauważyć bardzo wysoką zdawalność, nierzadko na poziomie 100 %. W roku 2013,w związku z rosnącymi potrzebami lokalowymi przeprowadzono kapitalny remont tzw. magazynu, od podstaw utworzono nową salę lekcyjną z numerem 7. Remont sali, jej dostosowanie do nauczania wykonano własnymi środkami, z wydatną pomocą uczniów oraz pracą Tadeusza Cierpki – woźnego w budynku warsztatów szkolnych. Salę tę wyposażano w odpowiednie meble i kącik sanitarny.
W roku 2013 nastąpiło uruchomienie w Zespole Szkół Nr 2 nowego kierunku nauczania w technikum – technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej, co wymusiło kolejne zmiany w organizacji warsztatów szkolnych. Z hali samochodowej wyodrębniono powierzchnię około 30 m2 na nową salę do zajęć praktycznych dla tzw. ”odnawialnych”, jak się to w żargonie szkolnym przyjęło. Pomieszczenie to otrzymało całkowicie nową instalację elektryczną, odpowiednie oświetlenie i trzy stanowiska edukacyjno – egzaminacyjne, każde wyposażono w odpowiedni sprzęt. Uczniowie mogą uczyć się : cięcia, spawania rur miedzianych, zgrzewania rur z tworzyw sztucznych, odpowiedniego ich profilowania, rozprowadzać podstawową instalację hydrauliczną. Zakupiono panele fotowoltaiczne, inwertery, odbiorniki prądu służące do ćwiczeń w części fotowoltaicznej. Dokonano także remontu zaplecza tej sali z częścią magazynową, w której w odpowiedni sposób zabezpieczone są sprzęt, materiały do nauki.
Salę tę przystosowano też do przeprowadzania egzaminów zawodowych w kwalifikacjach B.21, B22, później przekształconych w kwalifikacje dwuliterowe BD.17, BD.18. Wymieniona wcześniej sala Nr 7 (WOZE), została przeznaczona do nauczania OZE. Odpowiednio ubarwiona na „zielono” i doposażona w sprzęt z projektu organizowanego z naszą szkołą przez firmę DC Edukacja: kamerę termowizyjną, zestawy do energii wiatrowej, zestawy do energii słonecznej, zestawy do wytwarzania wodoru, modele samochodów napędzanych wodorem. Wszystkie te działania pozwoliły dynamicznie rozpocząć kształcenie, jednakże nabór do tego typu klas malał z każdym rokiem i po trzech latach nastąpiła przerwa. W roku obecnym 2022 nastąpiła reaktywacja kierunku.
Na początku roku 2019, po analizie możliwości technicznych i lokalowych zapada decyzja o utworzeniu nowej pracowni mechatronicznej. W miejscu wyburzonych toalet i szatni siłami uczniów, woźnego Wojciecha Kuty utworzono pracownię o numerze 107w. Remont obejmował wymianę instalacji elektrycznej, przebudowę instalacji grzewczej, instalację sieci komputerowej oraz stworzenie od podstaw instalacji hydraulicznej. Wykonanie kompleksowego remontu było możliwe dzięki środkom własnym szkoły, ale także dzięki sponsorom, firmom : MAYR, FUMO, AGROMET, ZIĘTEK, ale nade wszystko dzięki pracom społecznym uczniów. Salę wyposażono w odpowiednie meble, tablicę multimedialną, rzutnik, nowoczesny serwer. W tym samym okresie dzięki staraniom dyrektora szkoły Ziemisława Szmaja w budynku warsztatów urządzono dwa niezależne gabinety pedagogów szkolnych oraz psychologa szkolnego. Miejsce i rozmieszczenie gabinetów pozwala na niezależną pracę oraz zapewnia odpowiednią i spokojną atmosferę do prowadzenia, często bardzo trudnych, rozmów z uczniami.
W tym samym roku sala 107w zostaje wyposażona w trzy stanowiska dydaktyczno- egzaminacyjne w ramach projektu „Praktyka czyni Mistrza”. Od firmy FESTO zakupiono profesjonalny sprzęt do nauki zawodu mechatronik. Lista dotycząca wyposażenia jest długa, ze względu na mnogość zagadnień poruszanych w nauce zawodu technik mechatronik. Jednocześnie wyposażenie pozwala przeprowadzać egzaminy zawodowe w kwalifikacjach ELM.03, ELM.06 dla zawodu technik mechatronik, wcześniej były to kwalifikacje EE.02, EE.21.Uroczyste otwarcie odbyło się w styczniu 2020 roku. Pracownia służy też do nauczania przedmiotów elektrycznych w szkole branżowej oraz technikum samochodowym, a także od roku 2021 w reaktywowanym kierunku nauczania – technik elektryk. Jednocześnie na bieżąco jest unowocześniana pracowania 10b, gdzie są stanowiska mechatroniczne oparte na programowalnych sterownikach firmy SIEMENS, na których uczniowie uczą się podstaw programowania maszyn i urządzeń CNC, opisywania procesów sterujących produkcją, sporządzania dokumentacji technicznej urządzeń i systemów mechatronicznych z wykorzystaniem programów komputerowych wspomagających projektowanie i wytwarzanie CAD/CAM.
W roku 2020 wykonano kapitalny remont sali Nr 108w, która jest pracownią przedmiotów ogólnokształcących, głównie języka niemieckiego. Jej opiekunem jest Małgorzata Zajfert-Kieliba. Należy zauważyć, że pracownia została całkowicie wyremontowana siłami własnymi z nieocenioną pracą i pomocą Wojciecha Kuty oraz sfinansowana z budżetu szkoły. Sala nie jest może zbyt duża, ale przytulna, ciepła barwą i lubiana przez uczniów.
W związku z rozwojem nauczania przedmiotów informatycznych w budynku warsztatów szkolnych powstają dwie pracownie informatyczne, są to sale 103w, 204w, na przestrzeni ostatnich lat sukcesywnie doposażano w sprzęt komputerowy, który służy także uczniom innych kierunków do uczenia się przedmiotu – informatyka.
Stacja Kontroli Pojazdów cały czas pełni ważną rolę w funkcjonowaniu warsztatów szkolnych. Głównym celem jej działalności jest przeprowadzanie kontroli stanu technicznego pojazdów. Liczba przeglądów w ciągu roku wynosi około 1000, głównym diagnostą jest Józef Anioł przy wsparciu Bogdana Wróbla. Stacja sukcesywnie jest modernizowana, w roku 2015 został zakupiony nowoczesny analizator spalin CAP3201 – firmy CAPELEC, urządzenie klasy 0 to bardzo nowoczesne narzędzie diagnostyczne służące do badania emisji spalin silników zarówno iskrowych jak i wysokoprężnych, również wyposażonych w system EOBD, w zestawie jest także nowoczesny dymomierz.
W roku 2019 została oddana do użytku nowoczesna i jedyna w powiecie płytowa linia diagnostyczna HEKA, służąca do pomiaru i oceny sił hamowania przedniej i tylnej osi samochodu. Pomiar odbywa się wielokrotnie w czasie krótkiego najazdu na płytę pomiarową, dotyczy także samochodów z napędem 4×4, ponadto płyta umożliwia błyskawiczny pomiar zbieżności kół. Linia ta jest uzupełnieniem tradycyjnej linii diagnostycznej, która składa się z rolek hamulcowych, płyty do badania jakości amortyzatorów, szarpaków do badania luzów w układzie kierowniczym oraz urządzenia do ustawiania świateł przednich.
Od roku 2019 wszelkie urządzenia dźwigowe i podnośnikowe w stacji diagnostycznej i na stanowiskach warsztatowych podlegają tzw. resursowi, czyli corocznemu badaniu stanu technicznego, określaniu granicznych warunków dotyczących eksploatacji. Na podstawie oceny stanu technicznego urządzenia odpowiednio konserwuje się oraz usuwa wszelkie usterki. Stacja, warsztaty szkolne są zarejestrowane w krajowej Bazie Danych Odpadowych (BDO) dotyczącej rejestracji odpadów niebezpiecznych. Wszelkiego rodzaju oleje silnikowe, skrzyń biegów, płyny hamulcowe, filtry olejowe i paliwowe są odbierane przez zewnętrzną firmę, która posiada wszelkie zezwolenia. Odpady te są rejestrowane i przekazywane do utylizacji w sposób bezpieczny i zgodny z obecnymi przepisami.
Stacja obsługi klienta ujęta jest w krajowym systemie CEPIK, który na bieżąco jest aktualizowany, zgodnie ze zmieniającymi się przepisami. Wprowadzono też system powiadamiania klientów o zbliżającym się przeglądzie poprzez komunikację SMS-ową.
Jednocześnie stacja stanowi zaplecze dydaktyczne dla uczniów szkoły branżowej i technikum samochodowego, wyznaczeni uczniowie mają dyżury przy kontroli pojazdów, dbają o porządek, pomagają diagnostom. Nauczyciele zawodu uczą swych podopiecznych wyważania kół, ustawiania zbieżności, obsługiwania prasy hydraulicznej, diagnostyki samochodów za pomocą urządzenia bezprzewodowego ESI[tronic] 2.0 firmy Bosch z oprogramowaniem, które potrafi wykrywać błędy we wszystkich typach samochodów. Jest to także baza informacji o parametrach technicznych pojazdów samochodowych, z której mogą korzystać uczniowie w czasie napraw samochodów.
W budynku warsztatów szkolnych istnieje wydział spawalniczy, wyposażony w urządzenia spawalnicze, umożliwiające spawanie gazowe, spawanie łukowe elektrodami otulonymi oraz spawanie w osłonach gazowych: MIG, MAG i TIG. Wydział prowadzony przez nauczycieli zawodu Andrzeja Daszczyka i Wojciecha Iwańskiego (absolwenta szkoły) umożliwia uczniom poznanie podstaw spawania. Ponadto prowadzone są kursy dla dorosłych na zlecenie Urzędu Pracy lub lokalnych firm zajmujących się temperaturowym łączeniem metali.
Warsztaty szkolne od wielu lat, czyli od momentu powstania pomysłu organizacji Targów Edukacyjnych szkół w powiecie ostrzeszowskim, biorą bardzo aktywny udział w Dniach Otwartych Szkoły, promując zawody nauczane w naszej szkole, zapoznając uczniów z tajnikami zawodów i działalnością warsztatów szkolnych. Kształcenie zawodowe przygotowuje naszych uczniów do świadomego wejścia na rynek pracy.
Rok 2022 i 2023 w historii warsztatów zapowiada się przełomowo. Współpraca z firmą AGROMET i MAYR i ich niemieckimi partnerami ma zaowocować powstaniem mini ośrodka szkoleniowego dla zawodu operator obrabiarek skrawających. Wyżej wymienione firmy przekazały szkole nieodpłatnie obrabiarki sterowane numerycznie, wycofywane z produkcji, ale technicznie sprawne.
Ciekawy akcent, kończący rok Jubileuszu 50- lecia naszej szkoły, zapowiadający powrót do kształcenia w zakresie – obróbka skrawaniem – kierunku, od którego zaczynaliśmy.